Gazeta Podatkowa nr 64 (1209) z dnia 10.08.2015
Ujęcie kosztów produkcji na kontach zespołu 4
Dokonując wyboru określonego wariantu ewidencji i rozliczania kosztów trzeba wziąć pod uwagę m.in. wielkość danej jednostki, jej strukturę organizacyjną, rodzaj działalności oraz stopień komplikacji wytwarzanych wyrobów gotowych. Ewidencja kosztów produkcji wyłącznie na kontach zespołu 4 możliwa jest w jednostkach, które mają prostą strukturę organizacyjną, prowadzą działalność w niewielkich rozmiarach oraz wytwarzają jednorodne produkty.
Ujęcie kosztów produkcji tylko w zespole 4
Koszty produkcji wyrobów gotowych mogą być ewidencjonowane w następujący sposób:
- tylko na kontach zespołu 4, tj. w układzie rodzajowym,
- tylko na kontach zespołu 5, tj. w układzie funkcjonalnym (zwanym też kalkulacyjnym), czyli według miejsca powstawania kosztów,
- zarówno na kontach zespołu 4, jak i 5 - jest to tzw. pełny rachunek kosztów.
Gdy jednostka prowadzi jednorodną działalność produkcyjną i w związku z tym nie jest utrudniona kalkulacja jednostkowego kosztu wytworzenia produktu, kierownik jednostki może zdecydować o rozliczaniu kosztów wyłącznie na kontach układu rodzajowego. Niezbędne jest, aby wybór tego sposobu ewidencjonowania kosztów zapisać w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości.
Jeśli ewidencja kosztów prowadzona jest tylko w układzie rodzajowym, jednostka sporządza rachunek zysków i strat w wersji porównawczej.
Ewidencjonując koszty tylko w układzie rodzajowym, wszystkie poniesione koszty proste, na podstawie dowodów źródłowych, ujmuje się na koncie 40 "Koszty według rodzajów". Należy mieć na uwadze, że w ewidencji szczegółowej prowadzonej do konta 40, trzeba wyodrębnić co najmniej koszty określone we wzorze porównawczego rachunku zysków i strat. Przykładowo zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o rachunkowości należy wydzielić amortyzację, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty (w tym podatek akcyzowy), wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia (w tym emerytalne), pozostałe koszty rodzajowe.
Ustalenie kosztu wytworzenia produktów
Na mocy art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości, koszt wytworzenia produktu obejmuje:
a) koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem - zalicza się tu m.in. wartość zużytych materiałów bezpośrednich i wartość robocizny bezpośredniej,
b) uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu - są to zmienne pośrednie koszty produkcji oraz ta część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.
Do kosztów wytworzenia produktu nie zalicza się m.in. kosztów ogólnego zarządu i kosztów sprzedaży produktów. Koszty te wpływają na wynik finansowy okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione.
W celu ustalenia kosztu wytworzenia produktu niezbędne jest uszczegółowienie ewidencji kosztów na kontach rodzajowych w taki sposób, aby umożliwić ustalenie kwoty kosztów prostych, które są uwzględniane w koszcie wytworzenia produktu. Odrębnie należy również prowadzić ewidencję kosztów ogólnego zarządu i kosztów sprzedaży nieuwzględnianych w koszcie wytworzenia produktów. Poniesione koszty rodzajowe, które wynikają z dowodów źródłowych, można w takim przypadku księgować następująco:
- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" (w analityce: Odpowiednie konta kosztów prostych z podziałem na koszty zaliczane do kosztu wytworzenia wyrobów i niezaliczane do kosztu wytworzenia wyrobów),
- Ma konta zespołu 0, 1, 2, 3, 8 itp.
Przyjęcie produktów do magazynu
Jednostki, które rozliczają koszty wyłącznie w układzie rodzajowym, mogą:
a) prowadzić magazyn i wyceniać zapasy produktów według kosztu wytworzenia,
b) nie obejmować produktów w ogóle ewidencją magazynową (kwestię tę w artykule pomijamy).
Gdy jednostka prowadzi magazyn, przyjęcie produktów gotowych z produkcji do magazynu w wartości odpowiadającej kosztowi wytworzenia może być ujmowane zapisem:
- Wn konto 60 "Produkty gotowe i półprodukty",
- Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów".
Rozchód produktów z magazynu, według kosztu wytworzenia, w związku z ich sprzedażą ewidencjonowany jest natomiast zapisem:
- Wn konto 70-1 "Koszt sprzedanych produktów",
- Ma konto 60 "Produkty gotowe i półprodukty".
Rozliczenia międzyokresowe
W jednostce prowadzącej ewidencję kosztów tylko na kontach zespołu 4 księgowania związane z rozliczeniami międzyokresowymi kosztów przebiegają w korespondencji z kontem 49 "Rozliczenie kosztów". Jeśli występują koszty rozliczane w czasie, to podlegają one aktywowaniu w postaci czynnych rozliczeń międzyokresowych (zasadniczo po wstępnym ich ujęciu na koncie 40 "Koszty według rodzajów") zapisem:
- Wn konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów"
(w analityce: Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów),
- Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów".
Odpis części kosztu przypadający do zarachowania w bieżącym okresie ujmuje się zapisem odwrotnym:
- Wn konto 49 "Rozliczenie kosztów",
- Ma konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów"
(w analityce: Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów).
W przypadku powstania rozliczeń międzyokresowych biernych można dokonać księgowania:
- Wn konto 49 "Rozliczenie kosztów",
- Ma konto 64 "Rozliczenia międzyokresowe kosztów"
(w analityce: Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów).
Zmiana stanu produktów
Gdy jednostka sporządza porównawczy rachunek zysków i strat, konieczna jest korekta wyniku finansowego o tzw. zmianę stanu produktów. Chodzi tu o zmianę na koniec roku w stosunku do stanu na początek roku produktów, produkcji niezakończonej (tj. produkcji w toku) oraz rozliczeń międzyokresowych kosztów czynnych i biernych. Z tym że wartość czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów uwzględnia się w zmianie stanu produktów tylko wtedy, gdy koszt był wstępnie ujęty na koncie 40 "Koszty według rodzajów".
Zmianę stanu produktów przedstawia saldo konta 49. Saldo kredytowe (Ma) oznacza zwiększenie stanu produktów, a saldo debetowe (Wn) - zmniejszenie stanu produktów.
Przeksięgowania na koniec roku
Na koniec roku koszty zgromadzone na koncie 40 "Koszty według rodzajów", które są zaliczane do kosztów wytworzenia wyrobów gotowych, przeksięgowuje się na konto 49 "Rozliczenie kosztów". Z kolei pozostałe koszty rodzajowe, które nie są kwalifikowane do kosztu wytworzenia (np. koszty zarządu i sprzedaży) przenosi się na wynik finansowy (przykład).
Na konto 86 "Wynik finansowy" przeksięgowuje się również wartość kosztów sprzedanych wyrobów zgromadzonych na koncie 70-1 "Koszt sprzedanych produktów". Z kolei gdy na koncie 49 "Rozliczenie kosztów" figuruje saldo obrazujące zmianę stanu produktów, przenosi się je na wynik finansowy zapisem:
- Wn/Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów",
- Ma/Wn konto 86 "Wynik finansowy".
Przykład Założenia
a) wartość materiałów bezpośrednich wydanych do produkcji 98.000 zł,
Dekretacja
Księgowania |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.)
www.PlanKont.pl - Koszty według rodzajów i ich rozliczenie:
Baza przykładów ewidencji księgowej zdarzeń gospodarczych | ||
www.IndeksKsiegowan.Gofin.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
Gofin podpowiada
Kompleksowe opracowania tematyczne
Druki
Darmowe druki aktywne
Kalkulatory
Narzędzia księgowego i kadrowego
Przepisy prawne
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|